ഒരു പ്രണയ നൊമ്പരം

അവളെ അവന്‍ എപ്പോഴും നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത് ജീവിക്കുകയായിരുന്നു.അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടമായിരുന്നു അവനു അവളെ..... അവന്‍റെ ജീവനേക്കാളും  ഇഷ്ടമായിരുന്നു.പിന്നീട് കാണുന്നത് കുറെ ആണ്‍ കുട്ടികള്‍ - ആരോഗ്യം കുറവാണെങ്കിലും അവര്‍ക്ക് ഒരു പ്രത്യേക ശക്തിയും പിന്തുണയും ഉണ്ടായിരുന്നു.ആ ശക്തി അജ്ഞാതവും..അവര്‍ അവളുടെ കൂട്ടുകാരെന്നു പറയുകയും അങ്ങന്നെ അവളെ വിശ്വസിപ്പിക്കുകയും,അവള്‍ വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്തവര്‍ - എല്ലാവരും ഒരു പോലെ അവന്‍റെ നെഞ്ചിലും തലയിലും ശരീരമാസകലം ചവിട്ടുകയാണ്,ശരീരയും മനസ്സും മുറിവേല്‍ക്കപ്പെട്ടു ,രക്തം വാര്‍ന്നു ഒഴുകി.എഴുനേല്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോഴും ചവിട്ടി താഴ്ത്തുകയാണ്....അവന്‍ എല്ലാം സഹിച്ചു,കാരണം അവളെ ഒരു പോറല്‍ പോലും ഏല്‍ക്കാതെ പൊതിഞ്ഞു നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചിരിക്കുവായിരുന്നു അവന്‍...അതിനാല്‍ മറ്റുള്ള വേദന അവന്‍ അറിഞ്ഞിരുനില്ല..വേദനയില്‍ ശ്രെദ്ധിച്ച് നൊമ്പരപ്പെട്ടാല്‍ അവളെ നഷ്ട്ടപെടും എന്നവന്നറിയമായിരുന്നു.....പക്ഷെ പിന്നീടു അവന്‍ കണ്ടു,അവളെ തന്നില്‍ നിന്നും അടര്‍ത്തി മാറ്റുന്നു അവര്‍......മരണത്തിന്റെ ശക്തി ഏറി.....അവന്റെ മനസ്സ് തേങ്ങി കരഞ്ഞു, അപേക്ഷിച്ചു..അത് അവള്‍ കാണാന്‍ അവര്‍ അനുവദിച്ചില്ല...അതിന്റെ ഇടയിലും തന്നില്‍ നിന്നും അടര്‍ത്തി എടുത്ത അവളുടെ കരം പിടിക്കാന്‍

അവന്‍ ശ്രേമിച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ കരഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ അവള്‍ ആ കൈ പിന്‍വലിച്ചു, ആ കണ്ണ് അവനോടു യാചിച്ചു,ഒന്നവളെ വിട്ടകലാന്‍...പോയി സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ചുകൊള്ളാന്‍.....അവള്‍ ഇല്ലാതെ ഞാന്‍ സന്തോഷത്തോടെ പോയി ജീവിച്ചുകൊള്ളാന്‍..നീ എന്നെ ഇങ്ങനന്നല്ലോ മനസ്സിലാക്കിയത്‌.....വേദനയോടെ അവന്‍ ഓര്‍ത്തു.....അവളുടെ ആ ബലഹീനത ആയിരുന്നു ആ ക്രുരന്മാരുടെ ശക്തി....അതായിരുന്നു അവരെ പിന്തുണച്ച ആ അജ്ഞാത ശക്തി....തകര്‍ന്നു വീഴാന്‍ പോയപ്പോഴാണ് അവനതുകണ്ടത് ,അവളുടെ ആ കൈകള്‍ വീണ്ടും തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അവസാന പിടിവള്ളിയിലെന്നപോലെ നീളുന്നു...അവള്‍ക്കു പോകാന്‍ കഴിയില്ലന്നു ആ കരങ്ങള്‍

പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....കണ്ണുകളില്‍നിന്നും ചുടു കണ്ണുനീര്‍ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് പൊഴിഞ്ഞു,അതേറ്റ് അവന്റെ ഉള്ളം നീറി... സാഹചര്യങ്ങള്‍ വരുത്തിവച്ച വിനകള്‍ മൂലം, അവള്‍ എത്തിപ്പെട്ട അവസ്ഥയില്‍,മറ്റാരും തുണയില്ലാത്ത സാഹചര്യത്തില്‍ അവള്‍ക്കു ഒരു രക്ഷ താന്‍ മാത്രമെ ഉള്ളന്നുള്ള ബോധം അവനില്‍ പുതിയൊരു കരുത്തേകി...അവന്‍റെ മുറിവുകള്‍ എല്ലാം പ്രണയമായിരുന്നു...അവന്‍റെ രക്തത്തിന് പ്രണയത്തിന്‍റെ മണമായിരുന്നു അവന്റെ ശ്വാസത്തില്‍ അവളോടുള ഇഷ്ടം മാത്രമായിരുന്നു.ഒരു പുതുശക്തി അവനില്‍ ഉണര്‍ന്നെഴുന്നെല്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.....അപ്പോള്‍.......അവള്‍ വീണ്ടും ആ കരങ്ങള്‍ അവന്റെ നെഞ്ചില്‍ നിന്നും എടുത്തു..അല്ലെങ്കില്‍ എടുക്കപ്പെട്ടു,അതോടൊപ്പം അവളുടെ കൈകളില്‍ അവന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ, ജീവന്റെ,മനസ്സിന്റെ പാതി പറ്റിച്ചേര്‍ന്നു..അപ്പോള്‍ അവള്‍ കണ്ടത് അവന്‍റെ പിളര്‍ന്നിരിക്കുന്ന,നിലക്കാറായ ആ ഹൃദയത്തിലും അവളുടെ തന്നെ സുന്ദരമായ രൂപമായിരുന്നു,തന്നെ വിട്ടകലരുതെന്നുള്ള അവന്റെ രോദനം ആയിരുന്നു..ഒരു തേങ്ങലോടെ,അവളുടെ മിഴികളില്‍ നിന്നും, നീറുന്ന ഹൃദയത്തില്‍നിന്നും ഒരു കണ്ണ് നീര്‍തുള്ളി  അടര്‍ന്ന്‌ അവന്‍റെ മുറിവില്‍ വീണു....അതില്‍  നിറയെ അവള്‍ ഇതുവരെ അവനു കൊടുത്തതില്‍ നിന്നും വത്യസ്തമായ, ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളില്‍ നിന്നുമുള്ള ആത്മാര്‍ത്ഥ സ്നേഹമായിരുന്നു.......അവന്റെ  സ്നേഹം മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയാഞ്ഞതിന്റെ വേദന ആയിരുന്നു....അത് മതിയായിരുന്നു അവന്‌.നിര്‍ജീവമായി തുടങ്ങിയ ആ  ശരീരം പുതു ശക്തിയോടെ ഉണര്‍ന്നെഴുന്നേറ്റു.അപ്പോഴും സ്നേഹത്തിന്‍റെ വില അറിയാത്ത ആ ക്രൂരര്‍ ചവിട്ടു തുടര്‍ന്നു.എന്നാല്‍ പൂര്‍ണമായും അവളെ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച് അവന്‍ ഉറച്ചു നിന്ന് കഴിഞ്ഞു....ഇപ്പോള്‍ അവന്‍ ശക്തനാണ്.കാരണം അവള്‍ വീണ്ടും അവന്റെതു ആണ്....അവന്റെതു മാത്രം.....എന്നാല്‍ ഇപ്പോഴും അവളുടെ മാത്രമായ അവനെ പിന്തുണക്കാന്‍ കഴിയാതെ അവള്‍ നിസ്സഹായ ആണ്.സാഹചര്യങ്ങള്‍ അവളെ അങ്ങനെ ആക്കി എടുത്തു.എന്നാലും അവള്‍ അവനെ മുറുക്കി പിടിച്ചു മുറിവുകളില്‍ ചുംബനങ്ങള്‍ കൊണ്ട് മൂടി അവന്‍റെ വേദനകള്‍ അവള്‍ ഒപ്പി എടുക്കാന്‍ ശ്രെമിച്ചു....അവന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ സ്നേഹിക്കാന്‍ ശ്രെമിക്കുന്നു....ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടെയിരിക്കുന്നു....എങ്കിലും അവന്റെ ആ സ്നേഹതിനോപ്പമെത്താന്‍ അവളുടെ സ്നേഹത്തിനു കഴിയുമോ?.

(ഇതില്‍  ചില നിഗൂഡതകള്‍ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതായി അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ ക്ഷമിക്കുക....  

എന്റെ ഒരു പ്രിയ സുഹൃത്ത്‌ അവന്റെ പ്രണയകാലത്ത്  അനുഭവിച്ച ഒരു അനുഭവം എന്നോട് പങ്കുവച്ചു, അതിന്റെ ഒരു ആവിഷ്കാരം  എന്റെ കണ്ണില്‍കൂടി നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞെന്നെയോള്ളൂ..

കാരണം അതൊരു സത്യ-സുന്ദര പ്രണയമായിരുന്നു........ചിന്തിക്കു.......പ്രണയം അതൊരു..?????

നിങ്ങളുടെ ഉത്തരങ്ങള്‍ എന്നോട് പങ്കുവെക്കില്ലേ?......എല്ലാവര്‍ക്കും നന്മ മാത്രം നേരുന്നു.)