ആ കരിമിഴികള്‍

വീടിനരികെ താമസിക്കുന്ന ഒരു പെണ്‍ക്കുട്ടിയനെന്നാണ് അവര്‍ പറഞ്ഞത് ,ഒരു ഇരുപത് ഇരുപത്തി അഞ്ചു വയസ്സ് കാണും പേര് എനികറിയില്ല...അവളുടെ മുഖവും ഓര്‍മ്മയില്ല ...

ശരിക്കും ഒരുപരിചയവും  ഇല്ലെങ്കിലും അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ നല്ല വിഷമം.ഇന്നലെ മുതല്‍ കണ്ണാനില്ല !  കുറച്ചു പുറകിലായി കടല്‍ പോലെ എന്തോ ഒന്നുണ്ട് .അവിടെ പുതിയ ഒരു കപ്പല്‍ കിടപ്പുണ്ട്...കേടാണത്രെ  ...കുറച്ചു നാള്‍ മുന്‍പൊരിക്കല്‍ ഒരു പെണ്‍ക്കുട്ടിയെ കാണാതെ പോയിരുന്നു...പിന്നീട് അവളുടെ ജീവനറ്റ ശരീരം അവിടെ ആ കടലില്‍ നിന്നും കണ്ടെത്തുകയായിരുന്നു .
ആരോ പറഞ്ഞറിഞ്ഞു ഇന്നലെ കാണാതെ പോയ യുവതിയുടെ ശരീരവും ആ കടലില്‍ നിന്നും കിട്ടി...കൂടെ മൂന്ന് പുരുഷ ശരീരങ്ങളും ഉണ്ടത്രെ....
എനിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു വിഷമം...എനിക്കാക്കുട്ടിയെ ഒരു പരിചയവും ഇല്ല......മുഖം പോലും ഓര്‍മയില്ല...പിന്നെന്തിനാ ഞാന്‍ ഇങ്ങന്നെ വിഷമിക്കുന്നത്?....അറിയില്ല.എന്തായാലും അവിടെ വരെ പോയി ഒന്ന് ഒരു നോക്ക് കാണണം.മനസ്സില്‍ ആ യുവതിയോട് ഞാന്‍ അറിയാത്ത ഒരു സനേഹം,ഒരു അടുപ്പം ഉണ്ടെന്നൊരു തോന്നല്‍.ഞാന്‍ അറിയാതെ എന്റെ സനേഹം കവര്‍ന്നെടുത്ത ആളെ എനിക്കൊരുനോക്ക്  കാണണം...എന്റെ കൂടെ രണ്ടുപേരുണ്ട് ...കൂട്ടുകാരാണെന്നു തോന്നുന്നു...അറിയില്ല.
കുറച്ചു നടന്നപ്പോള്‍ ആണ് കണ്ടത്, വല്ലിയ ഒരു ജനക്കൂട്ടം റാലി പോലെ നടന്നുവരുന്നു..ഒറ്റവരിയായി..
ഓഹ്...പള്ളിയില്‍ നിന്നും പുരോഹിതനും മറ്റും ഉണ്ട്...നേരെ അടക്കം ചെയ്യാന്‍ കൊണ്ടുപോകുകയാണ്.ഞാന്‍ മുന്‍പോട്ടു നടന്നു.റാലിയുടെ കുറച്ചു ഭാഗം പിന്നിട്ടപ്പോള്‍ രണ്ടു വശത്തും ഓരോ മൃതശരീരം ചുമന്നു കൊണ്ട് കുറച്ചു പേര്‍....രണ്ടു മൃത ശരീരങ്ങളുടെയും കൈകാലുകള്‍ കയര്‍ പോലുള്ള എന്തോ ഒന്നുപയോഗിച്ചു ബന്ധിച്ചിരുന്നു.ഒരു രീതിയിലും ശരീരം വികൃതം ആയിട്ടില്ല...
ഓഹ് ..ഇവരുടെ പേര് എനിക്കറിയാം...പക്ഷെ...അവര്‍ അല്ലല്ലോ ഇത്?..ഒരു ചെറിയ സാമ്യം തോന്നുന്നുണ്ട്....കട്ടിമീശ ആണ്...നേരത്തെ അതില്ലയിരുന്നല്ലോ?അതുകൊണ്ടാണോ? അല്ല ഇതവര്‍ അല്ല.പക്ഷെ മറ്റുള്ളവര്‍ എല്ലാരും പറഞ്ഞത് ഇത് അവര്‍ തന്നെ ആണെന്നാണ്‌...ഞാന്‍ വിശ്വസിച്ചില്ല...പക്ഷെ ഇതവര്‍ തന്നെ ആണ്....എന്തോ ഒന്നും മനസ്സില്‍ ആകുന്നില്ല.....എന്റെ മനസ്സില്‍ അപ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിനെ എങ്ങനെയോ സ്വാധീനിച്ച ആ യുവതിയെ കാണാന്‍ ഉള്ള വെഗ്രത ആയിരുന്നു...
പിന്നാലെ വീണ്ടും റാലി,കുറച്ചു ഭാഗം കൂടി പിന്നിട്ടപ്പോള്‍ ആ യുവതിയുടെയും വേറെ ഒരാളുടെയും ശരീരം ഇതുപോലെ ചുമന്നുകൊണ്ടു വരുന്നു..ആ ആളുടെയും കൈകാലുകള്‍ ബന്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.....ആ യുവതിയുടെ സമീപം അമ്മയാണെന്ന് തോന്നുന്നു,ഒരു സ്ത്രീ കരയുന്നുണ്ട്.
പക്ഷെ യുവതിയുടെ കൈകാലുകള്‍  സ്വതന്ത്രമാണ്...!ചുരിദാര്‍ ആണ് വേഷം....നല്ല ഇളം പിങ്ക് കളര്‍ ടോപ്‌ ആണ് ധരിച്ചിട്ടുള്ളത്..ശരീരം തീരെ മെലിഞ്ഞതല്ല...സുന്ദരമായ മുഖം...എന്തോ ഒരു ഐശ്വര്യം ആ മുഖത്ത് ഇപ്പോഴും വിളയാടുന്നുണ്ട്..പാതി അടഞ്ഞ ആ കരിമിഴികള്‍ക്കും വല്ലാത്ത ഒരു വശ്യ സൌന്ദര്യം......നനഞ്ഞ കാര്‍കൂന്തല്‍ അവളുടെ നെറ്റിയിലും കവിളത്തുമായി ഒട്ടികിടക്കുന്നു.....ഒരു മാലാഖയെ പോലെ സുന്ദരിയും നിഷ്കളങ്കയും ആയിരുന്നു അവള്‍....എങ്ങന്നെ തോന്നി വിധിക്ക് ഇവളോട്‌ ഈ ക്രൂരത?എന്തിനാണ് ഇവളെ മരണത്തിനു വിട്ടുകൊടുത്തത്? അറിയാതെ വല്ല അപകടയും സംഭവിച്ചതാണോ?....അറിയാതെ ഒരു തേങ്ങല്‍ ഉള്ളില്‍ നിന്നും നിര്‍ഗമിച്ചു...എനിക്ക്...ഞാന്‍..ഇവള്‍ എനിക്ക് എന്റെ ആരൊക്കെയോ ആയിരുന്നല്ലോ...
കണ്ണുകള്‍ മുറുക്കി അടച്ചു..ഒരു നീര്‍ചാല് കണ്ണില്‍നിന്നും വന്നു കവിള്ളില്‍ തഴുകി ഭൂമിയില്‍ പുല്‍കാന്‍ എത്തി.. ഞാന്‍ അറിയാതെ എന്റെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു " ഹേയ് സുന്ദരി നീ ആരാണ് ? എന്താണ്? എനിക്കറിയില്ല...പക്ഷെ നീ എനിക്ക് ആരെല്ലാമോ ആയിരുന്നു...ഞാന്‍ അത് തിരിച്ചറിഞ്ഞതും ഇപ്പോള്‍ ആണ്...നേരത്തെ... നേരത്തെ നീ എന്തെ എന്നെ കണ്ടില്ല? ഇങ്ങന്നെ ഒരു നോക്കില്‍ എല്ലാം തുടങ്ങി അവസാനിക്കാന്‍ ആണോ നീ എന്റെ മനസ്സിനെ പണ്ടെ കവര്‍ന്നത്?".ഞാന്‍ നിരാശയോടെ മിഴിതുറന്നു...അവള്‍ ആ സുന്ദര  മിഴികള്‍ പ്രതീക്ഷയോടെ പതിയെ തുറന്നു,എന്നെ നോക്കി...എന്നെ മാത്രം...ആ റാലി എന്നെ കടന്നു മുന്‍പോട്ടു കടന്നു പോകുമ്പോഴും ആ കണ്ണുകള്‍ എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...എന്നോടെന്തൊക്കെയോ മോഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....
മറ്റേതോ ലോകതെന്നത്  പോലെ ഞാന്‍ തലതാഴ്ത്തി മുന്‍പോട്ടു നടന്നു...പള്ളിയിലെ പുരോഹിതനും മറ്റും എന്നെ കടന്നു പോയി....
പെട്ടന്ന് ആ കണ്ണുകള്‍ എന്റെ മനസ്സില്‍ ഓടിയെത്തി..."ങേഹ്..എന്താ ഞാന്‍ കണ്ടത്?ആ സുന്ദര മിഴികള്‍...അത്...അത് തുറന്നു...അതെന്നെ നോക്കി..എന്തോപറഞ്ഞു...അവള്‍ എന്നെയും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു...അതേ..അതുതന്നെ ആണ് ആ മിഴികള്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞത്..."
വല്ലാത്ത ഒരു ആവേശം എന്നെ ത്രെസ്സിച്ചു...ഞാന്‍ തിരികെ ഓടി...അവളുടെ ആ നിശ്ചലമേനിയുടെ അരികിലെത്തി.എല്ലാരും എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നു."ഇവള്‍...ഇവള്‍ കണ്ണുതുറന്നു...സത്യം..ഞാന്‍ കണ്ടു...എന്നെ..എന്നെ മാത്രം നോക്കി..."ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
എല്ലാരോടുമായി ഞാന്‍ പറഞ്ഞു...അവര്‍ എന്തൊക്കെയോ അടക്കം പറഞ്ഞു....ചിലര്‍ ചിരിച്ചു....ആ അമ്മ എന്നെ ദയനീയമായി നോക്കി...
ഞാന്‍ അവളുടെ മിഴികളില്‍ നോക്കി...ഇല്ല അത് തുറന്നില്ല...അടഞ്ഞു തന്നെ ഇരിക്കുന്നു..എനിക്ക് തോന്നിയതാണോ? സര്‍വ്വപ്രതീക്ഷകളും, സര്‍വ്വ സക്തിയും എന്റെ മനസ്സിനെയും ശരീരത്തെയും വിട്ടകന്നു...ഞാന്‍ അവളുടെ അരികില്‍ തളര്‍ന്നിരുന്നു...പതിയെ ആ ചലനമറ്റ കൈകളില്‍ പിടിച്ചു..."ഹേയ്...എനിക്ക് നിന്നെ എന്തുവിളിക്കണം എന്നറിയില്ല....നീ ഇത് കേള്‍ക്കുനുണ്ടോന്നും എനികറിയില്ല, പക്ഷെ ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ അറിയുന്നു, എനിക്ക് നീ ആരെല്ലാമോ ആയിരുന്നു...അത് എങ്ങന്നെ,എപ്പോള്‍ എന്നും എനികറിയില്ല...ഒന്നുമാത്രം എനിക്കറിയാം...ഈ മനസ്സും ഈ മിഴികളും എന്റെ മനസ്സിനെ ഞാന്‍ അറിയാതെ പിന്തുടര്‍ന്നിരുന്നു.. നീ എന്തെ അന്ന് ഒരു വാക്ക് എന്നോട് പറഞ്ഞില്ല?..ഇങ്ങന്നെ ഒരു സംഗമം കാത്തു ആണോ ഈ സ്നേഹം ഇത്രയും കാലം കാത്തുനിന്നത്?....ഒന്ന് കണ്ണുകള്‍ തുറക്കൂ...ഒന്നെന്നെ നോക്കൂ...അതുമതി..അതുമാത്രം മതിയെന്നിക്ക്..."
പെട്ടെന്ന് സായാഹ്ന സൂര്യന്‍ അവന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ സൌന്ദര്യം ഭൂമിയില്‍ പകരുവാന്‍ സന്ന്ധ്യയില്‍ പടര്‍ന്നു...ചുവന്ന വാന്നവും കുളിരണിഞ്ഞ ഭൂമിയും...ശാന്തത..പെട്ടന്ന്  പക്ഷികള്‍ ഭൂമിയെ
സംഗീതസാന്ദ്രമാക്കി.....ഇതറിയാതെ നിന്ന എന്റെ കണ്ണുനീര്‍കണം അവളുടെ ആ മാന്തളിര്‍ കൈകളില്‍ നനവറിയിച്ചു...ആ കരങ്ങള്‍ എന്റെ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത്  ഞാന്‍ പുല്‍കി...."നിന്നെ ഈ ലോകം എന്നില്‍ നിന്നും മറച്ചുപിടികും...പക്ഷെ എന്റെ മിഴികള്‍ ഇപ്പോഴും നിന്നെ കാണും...നിന്റെ മനസ്സില്‍ ഞാന്‍ ഉണ്ടെന്നു ഞാന്‍ അറിയുന്നു... മറഞ്ഞു നിന്നും,ഒരു നോക്കിലും നീ എന്റെ സ്നേഹം ഇത്രയും കവര്‍ന്നു എങ്കില്‍ ഈ ജന്മം നീ എന്കൂടെ ഉണ്ടായിരുനെങ്കില്‍....നിന്നെ ഞാന്‍ എന്നും എന്റെ ഓര്‍മയില്‍  ഇവിടെ കാത്തുകൊള്ളാം...വിട...".എന്റെ ഹൃദയസ്പന്ദനം അതേറ്റുപറഞ്ഞു.
പതിയെ ഞാന്‍ ആ കൈകള്‍ നെഞ്ചില്‍ നിന്നും എടുത്തു...പെട്ടെന്ന് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു അത്...."ആ വിരലുകളില്‍ ഒരു അനക്കം....".ഞാന്‍ അവളുടെ നാടിസ്പന്ദനം തൊട്ടറിഞ്ഞു...അത് മെല്ലെ മിടിക്കുന്നുവോ?അതേ മെല്ലെ...മെല്ലെ....ഞാന്‍ ആ കരം എന്റെ നെഞ്ചോടു വീണ്ടും ചേര്‍ത്തു...
അതേ..അതിന്റെ താളം എനിക്കറിയാം....അത് മെല്ലെ വര്‍ദ്ധിക്കുന്നു.....അതുയര്‍ന്നു വരുന്ന സൂര്യകിരണം പോലെ എന്നിലും പ്രതീക്ഷകള്‍ ഉണര്‍ത്തി....ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ച ആ നോട്ടത്തിന്നായി കൊതിച്ചു ഞാന്‍ ആ മിഴികളില്‍ നോക്കി...അതറിഞ്ഞ അവളുടെ മനസ്സ് ആ മാന്‍പേട കണ്ണുകള്‍ മല്ലെ തുറന്നു....അവള്‍ പറയാതെ ബാക്കി വച്ച സ്നേഹം മുഴുവന്‍ ആ നോക്കിലൂടെ എനിക്ക് തന്നു...പതിയെ ശാന്തമായി നിഷ്കളങ്കമായി മന്ദസ്മിതം തൂകി....
ദൈവമെ!!!! എനിക്ക് ഇതുവരെ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം....ഒരു വികാരം...ഞങ്ങള്‍ ഒന്നും മൊഴിയാതെ പരസ്പരം മിഴികളില്‍ നോക്കി ഇതുവരെ പറയാതെ വച്ചിരുന്ന സ്നേഹം കൈമാറി...
എല്ലാരും ഓടിയെത്തി....ഞാന്‍ പരിസരം അറിഞ്ഞു....പെട്ടന്നു എന്റെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ എത്തികണം...ഞാന്‍ ഉറക്കെ അലച്ചു..."കാള്‍ ദ ഡോക്ടര്‍...."
ഇരുള്‍ മെല്ലെ എത്തി ആ കാഴ്ച്ചയെ ഇല്ലാതാക്കി...പിന്നീടു എന്റെ മിഴികള്‍ അവളെ..ആ കണ്ണുകളെ  തെരഞ്ഞു എല്ലാ ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിലും പരതി നടന്നു..അന്നും അവളുടെ ആ ശാലീന മുഖം ശരിക്കും കാണാന്‍ പറ്റിയില്ല...പക്ഷെ ആ മിഴികളെ ഏതു ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിലും ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയും,അത്രയ്ക്ക് എന്റെ മനസ്സില്‍ പതിച്ചു കഴിഞ്ഞു ആ മിഴികള്‍...നാളുകള്‍ കടന്നു പോയി. അങ്ങനെ ഒരിക്കല്‍ ഞാന്‍ വീണ്ടും അവളെ കണ്ടു....അവളുടെ മിഴികളും ആരെയോ തിരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...ഒറ്റ നിമിഷം ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്‍ തമ്മില്‍ ഉടക്കി...അതേ അവള്‍ തിരയുന്നത് എന്നെയാണ് ...ആ നോട്ടത്തില്‍ ഒരുപാട് സ്‌നേഹവും,കുറച്ചു പരാതിയും ഉണ്ടായിരുന്നു...അവള്‍ സന്തോഷം കൊണ്ട് ഓടി എന്നരികില്‍ എത്തുവാന്‍ വെമ്പുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു..ഞാന്‍ അവളെ വാരിപുണരാന്‍ ഓടി...പക്ഷെ നല്ല തിരക്കാണ്..അവള്‍ നില്‍ക്കുന്നത് എന്റെ എതിര്‍വശത്തുള്ള നിരയില്‍ ആണ്...അവള്‍ തിരക്ക് കാരണം മുന്‍പോട്ടു നീങ്ങി പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു...ഇപ്പോള്‍ അവള്‍ക്കു എന്നെ കാണാന്‍ കഴിയുമായിരുനുല്ല..പിന്നെയും അവള്‍ എന്നെ തിരയുന്നത് ഞാന്‍ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു  ഞാന്‍ തിരക്കിനിടയിലൂടെ അവളുടെ തൊട്ടു പിറകില്‍ എത്തി. അവളുടെ ആ സുന്ദര വദനം കണ്ണനായി കൊതിച്ചു ഞാന്‍ അവളുടെ തോള്ളില്‍ ആകാംഷയും മൂലം വിറയാര്‍ന്ന വിരലുകളാല്‍ പിടിച്ചു...ആ മുഖം എന്നിലേക്ക്‌ പകുതി തിരിഞ്ഞപോഴേ ഞാന്‍ കണ്ടു, ഉപമിക്കാന്‍ ആകാത്തവിധം സുന്ദരമായ ആ  ഭാഗികവദനം...എനിക്ക് ആകാംഷ ഇരട്ടിച്ചു...ശരിക്ക് ഒന്ന് ആ മുഖം കാണാന്‍ ഞാന്‍ വെമ്പി നിന്നു.അവള്‍ മെല്ലെ എനിക്കഭിമുഗമായി തിരിഞ്ഞു.....എന്റെ കാഴ്ച്ചയില്‍ അവെക്തമായ ഒരു മനോഹര മുഖം തെളിഞ്ഞു . എന്നാലും വെക്തമല്ല....ഞാന്‍ കണ്ണുകള്‍ ഒന്നുകൂടി അടച്ചു തുറന്നു.....എവിടെ നിന്നോ ഒരു ഗാനം എന്റെ കാതുകളെ ചുംബിച്ചു.."ങേഹ്...ഞാന്‍ എവിടാ? ഇതേതാ സ്ഥലം?ഓഹ്..എന്റെ റൂം ആണ്..അപ്പോള്‍ ഇതെല്ലം സ്വപ്നം മാത്രം ആയിരുന്നോ?"വല്ലാത്ത ഒരു നിരാശയോടെ അലസമായി ക്ലോക്കില്‍ നോക്കി.....ഓഹ് ഗോഡ് ..സമയം ആറേര ! ഏഴുമണിക്ക്  ഡ്യൂട്ടി തുടങ്ങും...പെട്ടന്നു ചെന്ന് കുള്ളിച്ചു ഒരുങ്ങി റെഡി ആയി...ഒരുങ്ങുപ്പോഴും,ഡ്യൂട്ടി ചെയ്യുമ്പോഴും ആ കരിമിഴികള്‍ മനസ്സില്‍ നിന്നും മറഞ്ഞില്ല....ഈക്കാലം അത്രയും കഴിഞ്ഞിട്ടും ഞാന്‍ ആ മിഴികളെ  ഇപ്പോഴും ഓരോ ആള്‍ക്കുട്ടത്തിലും തിരയാറുണ്ട് .....അങ്ങനെ ഒരു മിഴി എന്നെയും സ്‌നേഹം കൊണ്ട് തിരയുന്നുവോ?....ഉണ്ട് .. അതേ ഞാന്‍ അതിനെയും.....