ആ പൂവ് അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ വളരെ സുന്ദരമായിരുന്നു....ചുറ്റുമുള്ള മറ്റുള്ള പൂവുകളിലുംവച്ചു സുന്ദരി...പ്രഭാതസൂര്യന്റെ ഇളം കിരണങ്ങളും, മന്ദമാരുതന്റെ കുളിര്‍ തെന്നലും ഏറ്റുവാങ്ങിയവള്‍ കൂടുതല്‍ സൌന്ദര്യം ആര്‍ജ്ജിച്ചു....അതുകൊണ്ടുതന്നെ അതിനെ എല്ലാരും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു...അതിന്റെ സൌന്ദര്യം ഒരുപാട് ക്യാമറ കണ്ണുകള്‍ ഒപ്പിയെടുത്തു.
കണ്ണില്‍ വീണ ഒരു ചെറിയ മഞ്ഞിന്‍കണം ആണ് അയാളുടെ മയക്കത്തെ ആ കണ്ണുകളില്‍ നിന്നും ആട്ടിഓടിച്ചത്....മുഷിഞ്ഞു കീറിയ ഒരു കുപ്പായം, ദാരിദ്ര്യം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍,ആകെ ക്ഷീണിതന്‍ ആയിരുന്നു അയാള്‍....വിശപ്പറിയാതിരിക്കനാണ് അയാള്‍ നേരം പുലര്‍നിട്ടും വീണ്ടുംമയങ്ങിയത്...പക്ഷെ ഇനി....മയക്കം പോയി.....അയാള്‍ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു...ഈ പൂന്തോട്ടം എന്നത്തേയും പോലെ ഇന്നും സുന്ദരിയായിരിക്കുന്നു....ഇപ്പോള്‍ ഇവിടെ സന്ദര്‍ശകരുടെ ഒരു പ്രവാഹം ആണ്...കുറച്ചപ്പുറത്ത്‌ ഒരു ചെറിയ ആള്‍ക്കൂട്ടം...മാറിമാറി അവരുടെ ക്യാമറ പ്രവര്‍ത്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..അയാള്‍ അത് ശ്രദ്ധിച്ചു...ആ പൂവ് വളരെ മനോഹരം ആയിരിക്കുന്നു...അത് ഒരു രാജ്ഞിയെ പോലെ താലയുയര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്നു..അതിന്നു അങ്ങന്നെ നില്‍ക്കാം..കാരണം ഇപ്പോള്‍ അതിന്നെ പുകഴ്ത്താനും സൌന്ദര്യം ആസ്വദിക്കാനും ഒരുപാടുപേര്‍ ചുറ്റും ഉണ്ട്....പക്ഷെ.....???
അന്ന് അയാള്‍ക്ക് ആവശ്യത്തിലധികം പണം,പ്രശസ്തി, ചുറ്റിനും എന്താവശ്യത്തിനും പരിചാരകര്‍, എന്നും സന്ദര്‍ശകര്‍,കൂട്ടുകാര്‍.....എന്തും എല്ലാം തന്റെ ഒപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു...അതില്‍ മറ്റെല്ലാം മറന്നു അയാള്‍ ജീവിച്ചിരുന്നക്കാലം....അന്നും അയാള്‍ക്ക് ചുറ്റും അയാളുടെ ഇപ്പോഴുള്ള അവസ്ഥയില്‍ ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു സമൂഹം ഉണ്ടായിരുന്നു...വിലപിടിപ്പുള്ള കാറുകളില്‍ സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ തെരുവില്‍ അലയുന്ന ഒരുപാടുപേരെ കണ്ടിട്ടും അയാള്‍ അതൊന്നും കണ്ടില്ലന്നുവച്ചു..അതിനൊന്നും സമയമില്ലാതെ ധനം സമ്പാതിക്കുക എന്ന ഒറ്റലെക്ഷ്യത്തിനുവേണ്ടി ഒരു ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ ഓടി നടന്ന കാലം....
സ്വയം മതിമറന്നു അഹങ്കരിച്ചകാലത്തില്‍ തന്റെ മോന് വന്ന കാന്‍സര്‍ എന്ന ഭീകര അവസ്ഥക്ക് മുന്‍പില്‍ അയാള്‍ തളര്‍ന്നു പോയത് പെട്ടന്നായിരുന്നു...അതെയവസ്ഥയില്‍ തന്നെ അയാളുടെ ബിസ്സിനുസ് സാമ്രാജ്യത്തിനു മുകളില്‍ സാമ്പത്തിക മന്ദത എന്ന കാന്‍സര്‍ കൂടി ബാധിച്ചു. അയാളുടെ തകര്‍ച്ച അവിടെ ആരംഭിച്ചു...മകന്റെ ജീവനുവേണ്ടി അയാള്‍ ലോകം മുഴുവന്‍ അവനെയും കൊണ്ട് പോയി...കൈയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നത് മുഴുവന്‍ അവനുവേണ്ടി ചിലവാക്കി....ഒരിക്കല്‍ പോലും ദൈവത്തെ വിളിക്കാത്ത താന്‍ പള്ളികളില്‍ കയറിയിറങ്ങി....പക്ഷെ.....
മകന്റെ മരണത്തിനു ശേഷം സാമ്പത്തികമായും, മാനസികമായും ആകെ തളര്‍ന്ന അയാള്‍ മദ്യത്തില്‍ അഭയം തേടി...ഭര്‍ത്താവിന്റെ മദ്യപാനവും,സാമ്പത്തിക തകര്‍ച്ചയും മനശക്തിയില്ലാത്ത അയാളുടെ ഭാര്യയെ ആത്മഹത്യയില്‍ എത്തിച്ചു...അതോടുക്കൂടി അയാളുടെ പതനം പൂര്‍ണമായി....പ്രശസ്തിയും,പരിചാരകരും,സുഹൃത്തുക്കളും,സൌഭാഗ്യങ്ങളും എല്ലാം ഒന്നൊന്നായി അയാളില്‍ നിന്നും ഓടിമറഞ്ഞു.. ..സമ്പത്തില്‍ നിന്നും ദാരിദ്രത്തിലെക്കുള്ള പതനം.....ഒരു പരിപൂര്‍ണ്ണപതനം.
മദ്യാഹ്ന ചൂടിലും പ്രഭപോഴിക്കാതെ പിടിച്ചുനിന്ന ആ സുന്ദരി പൂവിനെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും, സായാഹ്നം ആയപ്പോഴേക്കും വിടര്‍ന്ന ഇതളുകളില്‍ രണ്ടെണ്ണം കൊഴിഞ്ഞുപോയി...മറ്റുള്ളവ മെല്ലെ തലതാഴ്ത്തി...എന്നാലും ഇപ്പോഴും ആളുകള്‍ അതിന്റെ അടുക്കലേക്കു എത്തുനുണ്ട്...പക്ഷെ അവര്‍ ഇപ്പോള്‍ ആസ്വദിക്കുന്നത് അതേ തണ്ടില്‍ നിന്നും വന്ന മറ്റൊരു സുന്ദരി പൂവിലായിരുന്നു....വിഷമിച്ചു തലതാഴ്ത്തി നിന്ന ആ പൂവ് ആ ചെടിയില്‍ അഭംഗി ആണെന്ന് പറഞ്ഞു അതില്‍ ഒരുവന്‍ അതിനെ തണ്ടില്‍നിന്നും അടര്‍ത്തി നിലത്തെക്കിട്ടു...മറ്റൊരുവളുടെ കൂര്‍ത്ത പാദരക്ഷകള്‍ അറിയാതെ ആ മേനിയില്‍ കൊണ്ടു......ഇതുകണ്ട് ദൂരെ നിന്ന ആ മനുഷ്യന്‍ ഓടിവന്നു ആ പൂവിനെ സാവധാനം എടുത്തു തന്റെ ചുണ്ടോടു ചേര്‍ത്തു...."ഇത് ഞാനാ....ഇതു എന്റെയാ...ഇത് ഞാനാ..ഇത് എന്റെയാ...."മാനസിക നില തകര്‍ന്നവന്നെ പോലെ ക്ഷീണിത ശബ്ദത്തില്‍ പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ പൂവിനെ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്തു അയാള്‍ നടന്നകന്നു....
No comments:
Post a Comment